sonet - gatunek liryczny o regularnej, ściśle określonej budowie (dwie strofy czterowersowe i dwie trzywersowe), składa się z części opisowej i refleksyjnej, cechuje się wyjątkowym układem rymów w obrębie całego utworu, a nie tylko w poszczególnych strofach
Utwór „Stepy akermańskie” powstał w czasie podróży Adama Mickiewicza po Krymie (Półwyspie Krymskim) w 1825 roku. W tym czasie poeta odbywał karę zsyłki w głąb Rosji, co było konsekwencją jego tajnej działalności antyrosyjskiej. Wiersz należy do cyklu 18 sonetów będących lirycznym pamiętnikiem podróży zatytułowanym „Sonety krymskie”.
Kowno – miasto na Litwie, która przed rozbiorami tworzyła
z Polską wspólne państwo i dla Polaków była tożsama z ojczyzną
Tekst utworu Burza - wolne lektury.pl
Czyta Rafał Szumera - przejdź
Tekst utworu Stepy akermańskie - wolne lektury.pl
Czyta Tadeusz Zięba - przejdź
Nasłuchując głosu z ojczyzny…
Adam Mickiewicz Stepy akermańskie
Adam Mickiewicz Sonety krymskie
W 1819 roku Adam Mickiewicz zaczął pracować jako nauczyciel w gimnazjum w Kownie, uczył tam literatury, historii
i prawa. W tym czasie napisał pracę, za którą w 1822 roku otrzymał tytuł magistra filozofii. Rok 1822 przyniósł inne ważne wydarzenie w życiu młodego poety, a także w dziejach literatury polskiej – w Wilnie ukazały się drukiem jego „Ballady i romanse”, utwory napisane w duchu romantyzmu. Mickiewicz brał aktywny udział w działalności antyrosyjskiej, uczestnicząc w tajnych spotkaniach polskich organizacji młodzieżowych, które działały w Wilnie.W jesieni 1823 roku aresztowano go i więziono w wileńskim klasztorze bazylianów do marca następnego roku. Za działalność patriotyczną został skazany na zesłanie w głąb Rosji. Miał pracować jako nauczyciel, pozwolono mu jednak wybrać miejsce pobytu.
W latach 1824–1827 przebywał w Petersburgu, Odessie i Moskwie, a jesienią 1825 r. odbył również podróż na Krym.
W czasie tej podróży powstał liryczny pamiętnik - cykl 18 utworów zatytułowanych Sonety krymskie. Kolejność sonetów nie odpowiada chronologii podróży, ale jest celową kompozycją ukazującą zachwyt podmiotu lirycznego nad pięknem Półwyspu Krymskiego połączony z tęsknotą za utraconą ojczyzną.